OD AUTORA

Ten, JEDENASTY TOM RAPIAŁÓW ma nieco inną formułę niż dziesięć poprzednich tomów. Związane to jest przede wszystkim z dwoma okolicznościami.

Okoliczność pierwsza – dotyczy charakteru tomu, który oprócz tradycyjnie zamieszczanych nowych rapiałów, wspomaganych zawsze rapiałami kultowymi HEKTORA, zawiera w pierwszej części otwarcie Autobiografii HEKTORA 44, zatytułowanej:

PEREGRYNACJE. MÓJ ŚWIAT.

MOJE ŻYCIE. MOJE DZIAŁANIA.

To pierwsza próba retrospekcji MOJEGO ŚWIATA, budowanego poprzez MOJE ŻYCIE, którego kamieniami milowymi były MOJE DZIAŁANIA.

W tej retrospekcji szukam odpowiedzi na podstawowe pytania dotyczące filozofii MOJEGO ŚWIATA, synteza wartości MOJEGO ŻYCIA i klasyfikacji dokonań – DZIAŁAŃ, które składają się na MOJE ŻYCIE i są podstawowymi kanonami Filozofii MOJEGO ŚWIATA.

Jako puentę tej PEREGRYNACJI przedstawiam pierwszą wersję rankingu MOICH DZIAŁAŃ obejmujących:

1. ŚWIATOWE FORUM MEDIÓW POLONIJNYCH (1993-2012).
2. Nagroda „USKRZYDLONY” (1988-2012).
3. OGÓLNOPOLSKA KONFERENCJA LIDERÓW KULTURY – Zakopane (1999-2012).
4. OGÓLNOPOLSKI SEJMIK MEDIÓW LOKALNYCH I SAMORZĄDÓW (1990-2015)
5. EUROPEJSKIE FORUM KULTURY (2001-2011).
6. Międzynarodowe Wirtualne Targi Internetowe eGALAKTYKA.pl (2008-2017).
7. Krajowy Kongres Ekologiczny EKO-MED (1994-1997).
8. OBYWATEL 2.0 – Działam i pomagam (2013-2014).
9. Dom Mediowy HEKTOR W DRODZE (1992-2012).
10. Akcje metodyczne: WOK W GMINIE i PANORAMA KULTURALNA GMIN (1986-1995).

Następnie charakteryzuję dwa najważniejsze MOJE DZIAŁANIA – przynajmniej tak mi się dzisiaj wydaje tj.:

Działanie pierwsze: Światowe Forum Mediów Polonijnych 1993 – 2012

Działanie drugie: Nagroda USKRZYDLONY 1988 – 2012

Charakterystyki pozostałych działań w następnym tomie rapiałów lub w jakiejś innej autobiograficznej formie.

Ten ranking, to jak taniec z wiatrem. Trudno przesądzić, czy pokazane DZIAŁANIA, to akurat – działania w moim ŻYCIU najważniejsze. Na zapleczu pozostaje bowiem kilkadziesiąt innych, niemniej ważnych i istotnych projektów, takich jak chociażby stworzenie, zarządzanie i utrzymanie na rynku powyżej 10 lat, a wielu do dzisiaj – wielkich firm, że wspomnę:

• Miejsko-Gminny Dom Kultury w Żabnie im. Cypriana Kamila Norwida (1982 – nadal)
• Wojewódzki Ośrodek Kultury w Tarnowie (1986 – 1995)
• Tarnowska Fundacja Kultury (1990 – 2013)
• Tarnowska Agencja Rozwoju Regionalnego S.A. (1995 – nadal)
• Rolno-Towarowy Rynek Hurtowy „GIEŁDA” S.A. (1996 – nadal)

Uwaga: w I kwartale 2021 r. nastąpiło połączenie tych dwóch firm w JEDNĄ.

• Firma Marketingowa HEKTOR Sp. z o.o. (1998 – 2012)
• Małopolskie Forum Współpracy z Polonią (1998 – 2013)
• Narodowe Centrum Kultury w Warszawie (2001 – nadal)

To także szereg innych projektów, jak chociażby:

• POMÓŻ SOBIE SAM, POCIĄGNIJ ZA SOBĄ INNYCH (2001 – 2002), projekt finansowany z Funduszu PHARE
• Europejskie Forum Gospodarcze Polonii (1997 – 2000)
• Międzynarodowe Wystawy Gospodarcze „Promocja Gospodarcza Polonii – Warszawa (1995 – 2010)
• Światowa Konferencja Gospodarcza Polonii – Warszawa (1995 – 2010)
• Międzynarodowy Konkurs Poetycki o Laur Tarnowskiej Starówki (1988 – 1997)
• Międzynarodowy Konkurs Literacki „POWROTY DO ŹRÓDEŁ” (1993 – 2012)
• Nagroda dla Wybitnych Polaków za Budowanie Marki i Wizerunku Polski w świecie „FIDELIS POLONIAE” (2000 – 2012)
• Prywatna Nagroda „STATUETKA HEKTORA” za honor, przyjaźń i współpracę (2015 – nadal)
• ERA WODNIKA W TARNOWIE „Buduj zegary, zamiast biernie odczytywać czas” (2018 – nadal)

Osobną grupę MOICH DZIAŁAŃ tworzy ponad 1800 zrealizowanych w okresie ostatnich 30 lat (1990-2020) przedsięwzięć i projektów na zlecenie instytucji publicznych, samorządów terytorialnych, przedsiębiorców, organizacji pozarządowych oraz inwestorów krajowych i zagranicznych.

Wśród tych przedsięwzięć i projektów wymienić warto kilkaset strategii rozwoju gminy, gminnych programów rewitalizacji, a także projekty kompleksowej inżynierii finansowej dla wielu prestiżowych projektów, takich jak:

• Przebudowa Krakowskiego Przedmieścia w Warszawie od Kolumny Zygmunta do ul. Nowy Świat;
• Odbudowa Pałacu pod Blachą w Warszawie;
• Renowacja i odbudowa Arkad Kubickiego czy Ogrodów Królewskich Zamku Królewskiego w Warszawie;
• Odnowa elewacji Muzeum Pałac w Wilanowie, połączonej z inteligentnym zarządzaniem energią elektryczną i temperaturą zbiorów;
• Rewitalizacja Galerii XIX wieku Sukiennic w Krakowie;
• Rewitalizacja Dworu Józefa Piłsudskiego w Sulejówku;
• Przebudowa i rewitalizacja Cytadeli Warszawskiej.

… i wiele, wiele innych przedsięwzięć dotyczących przemysłów kreatywnych, mediów, technologii innowacyjnych, polityki regionalnej i lokalnej, czy infrastruktury społecznej i technicznej.

Warto także wskazać prace literackie – autorskie HEKTORA: 53 publikacje książkowe o charakterze inżynierskim oraz 10 książek o charakterze poetycko-filozoficznej w formie Rapiałów.

Jak widać z powyższych zestawień MOICH DZIAŁAŃ, trudno jest o ostateczne przesądzenie tych najważniejszych DZIAŁAŃ, które w sposób znaczący decydują o MOIM ŻYCIU i MOIM ŚWIECIE.

Okoliczność druga – dotyczy innego czasu niż dotychczas, który tworzył kolejne tomy rapiałów – na początku każdej jesieni i kolejnych moich 44 URODZIN.

W tym roku Obywatel COVID-19 pokrzyżował te plany i JEDENASTY TOM RAPIAŁÓW powstaje w czasie Objawienia Pańskiego, kiedy Bóg objawił się człowiekowi, a trzej Mędrcy ze Wschodu przybyli do Betlejem, aby pokłonić się Chrystusowi. To także czas chrztu Chrystusa w Jordanie oraz cudu przemienienia wody w wino w Kanie Galilejskiej.

To fragment Ewangelii Mateusza, poświęcony czasom Heroda i uroczystemu przemarszowi Kacpra, Melchiora i Baltazara, w efekcie którego w XV wieku powstał zwyczaj święcenia złota i kadzidła. Poświęconym kadzidłem, którym była żywica okadzano domy i obejścia, co miało znaczenie symbolicznego zabezpieczenia go przed chorobami i nieszczęściami. W tym samym celu poświęconym złotem dotykano całej szyi. Do dzisiaj pozostała ta tradycja, której widocznym znakiem są wypisywane na drzwiach domostw litery: K + M + B. Dzień ten był również zwyczajowo zakończeniem okresu Godów, który rozpoczyna się w pierwszym Dniu Bożego Narodzenia, a jednocześnie jest początkiem karnawału.

W tym roku Obywatel COVID-19 odwołał także karnawał, mogłem się zatem skupić na tworzeniu tego jedenastego Tomu Rapiałów.

W czwartej części jedenastego Tomu Rapiałów prezentuję moje rapiały napisane w 2020 roku.

Zacząłem od Rapiału zatytułowanego „Obywatel COVID-19” i to zacząłem optymistycznie, przynajmniej na początek:

Rok 2020 –
atrakcyjna symetria tej daty
połączona z wizualną wyrazistością,
czyni ją idealnym punktem docelowym
dla szeregu ambitnych celów
zakładających wzrost automatyzacji,
nowe modele biznesowe
sztuczną inteligencję
internet wszechrzeczy
wzrost wydajności
- pełna progresja dobrobytu
na drodze do świata 4.0 –
człowiek bowiem potrzebuje
na co dzień kotwicy
zaczepienia
wzoru
- bezpieczeństwa
dla swojej biografii
geometrycznego przyrostu optymizmu
i arytmetycznej stabilizacji
na Drodze do dobrobytu,
która wydawała się jeszcze wczoraj
szeroko otwarta
dla tych co mieli
jasno określone cele
i nieodparte pragnienie
aby je osiągnąć
jutro,
pojutrze,
zawsze!

……………………………….

Sukces bowiem nie wymaga wyjaśnień
porażka nie dopuszcza usprawiedliwień,
a największa potęga człowieka
leży w sile jego wiary
… albo leżała,
bo wszystko zmienił
Obywatel COVID-19
który zburzył w 2020 roku
świat znany dotychczas człowiekowi
i zamazał przestrzeń przyszłości,
która stała się z dnia na dzień
nierozpoznawalna
niewyobrażalnie odległa
pozbawiona komfortu
i zamknięta w konwencji
kwarantanny
lęku o życie.

by następnie ulec przerażeniu:

a Obywatel COVID-19
milczy
patrząc jak człowiek ustawia się
w odstępach dwumetrowych
w kolejkach po chleb i papier toaletowy
w maskach
w strachu!
- a Ziemia się nie zatrzyma
raczej przyspieszy
i świat już nigdy nie będzie
taki jak wczoraj,
bo człowiek nie zdał
testu człowieczeństwa
i odpowiedzialności za Ziemię,
którą Pan Bóg udostępnił mu do życia
a nie unicestwienia!
 
… a Obywatel COVID-19
jest tylko wykonawcą jego woli
katem rzeczywistości
która zabijała naturę!

Tu rodzi się pytanie: Co robić?

Zatem walcząc z Obywatelem COVID-19
starajmy się aby lekarstwo
nie było bardziej zabójcze od choroby,
bo jedyną rzeczą której człowiek
powinien się dzisiaj bać
to jest strach,
a życie pozagrobowe to tylko
wyjście awaryjne
i to do świata niekoniecznie istniejącego,
a na pewno nie lepszego!
 
Człowiek winien zatem nauczyć się
żyć z Obywatelem COVID-19
i przede wszystkim wyciągnąć wnioski
z porażki jaką poniósł,
tak naprawdę na własne życzenie
sam stwarzając na swoją zgubę
Czarnego ŁABĘDZIA –
lekceważąc ostrzeżenia
i ptasie kupy
których nie chciało mu się sprzątać.
I tu przychodzi człowiekowi z Pomocą Pan Bóg. Rzuca po raz kolejny kotwicę ratunkową:

Epilog

Ja, Jezus, posłałem mojego anioła,
aby wam świadczyć o tym, co dotyczy Kościoła.
Jam jest Odrośl i Potomstwo Dawida,
Jasna gwiazda poranna.
A Duch i Oblubienica mówią:
„Przyjdź!”
A kto słyszy, niech powie:
„Przyjdź!”
i kto spragniony, niech przyjdzie,
kto chce, niech wody życia darmo zaczerpnie.
Ja świadczę
każdemu, kto słucha proroczych słów tej księgi:
jeśliby ktoś cokolwiek do nich dodał,
to Bóg doda mu plag zapisanych w tej księdze.
A jeśliby ktoś ujął co z proroczych słów tej księgi,
Bóg ujmie jego uczestnictwo w drzewie życia
i w Mieście Świętym,
opisanych w tej księdze.
Mówi Ten, który o tym świadczy:
„Zaiste, przyjdę niebawem”.
Amen. Przyjdź, Panie Jezu!
Łaska Pana Jezusa ze wszystkimi!
/Pismo Święte, Nowy Testament,
Apokalipsa Św. Jana Ap, 22, 16-21/
 
Człowiek bowiem potrzebuje na co dzień kotwicy
zaczepienia
wzoru
- bezpieczeństwa dla swojej biografii
geometrycznego przyrostu optymizmu
i arytmetycznej stabilizacji
na Drodze do SIEBIE!
CZŁOWIEK najbardziej
potrzebuje SIEBIE
i DRUGIEGO CZŁOWIEKA
by Historia mogła dalej pisać treści jego
Jutra,
Pojutrza,
Nieskończoności!!!

„Obywatela COVID-19” puentuję – wydaje mi się optymistycznie w dopisku postscriptum 2: O dwa uderzenia serca dłużej:

Jakby się zmieniła jakość naszego życia i relacji, gdybyśmy potrafili rozbudzić zmysły na niego dłuższą chwilę?

Zapomnijmy na moment o tym, ze gdziekolwiek powinniśmy być i że cokolwiek powinniśmy robić. Postarajmy się przeżywać obecną chwilę o dwa uderzenia serca dłużej.

Życie przeżywa się w trakcie tych dodatkowych uderzeń. Wkrótce z dwóch uderzeń robią się cztery, z czterech osiem, aż w końcu udaje nam się opanować sztukę doświadczenia życia, wczuwania się w siebie i pełnego przeżywania własnej podróży do wielkości. Uczymy się tworzyć prawdziwe chwile i żyć radośnie w poczuciu pełnej kontroli, jaką daje nieskończona i boska wolność chwili obecnej.

Dawaj przykład swoim zachowaniem i dbałością o czystość powietrza i ekologizm całej ZIEMI.

Niechaj te dwa uderzenia serca dłużej wyrzucą na śmietnik historii Obywatela COVID-19 i wszystkie inne plagi, pandemie i katastrofy grożące CZŁOWIEKOWI i ZIEMI.

DZISIAJ, JUTRO, POJUTRZE…

PRZYNAJMNIEJ NA RAZIE.

Drugi sztandarowy Rapiał 2020 roku to „KARTOTEKA ZACHOWAŃ CZŁOWIEKA PRZYZWOITEGO”.

O ile „Obywatel COVID-19” podważa podstawy egzystencjalne życia CZŁOWIEKA na ZIEMI, to KARTOTEKA, tworzy dwadzieścia dwa standardy jego zachowań – po przekroczeniu przez niego trzech barier: „przeżycia, dobrobytu i luksusu…”, kiedy dziś gospodarka daje więcej ludzkości niż potrzeba…”.

Padają więc kluczowe pytania:

Co zatem winien czynić Człowiek
by ocalić człowieczeństwo
jego wartości, kulturę i piękno,
by Pan Bóg nie dał sygnału
do spełnienia
Apokalipsy Świętego Jana – godziny sądu;
Upadku Wielkiego Babilonu
współczesnego Armagedonu Nowego Testamentu.
 
Co zatem winien czynić Człowiek
wyczekujący alternatywnie:
malowniczej katastrofy
lub happy endu cywilizacji Człowieka
na progu piekła,
aby nie zamknąć sobie
drogi do Raju
z drugim Człowiekiem
dla innych ludzi…
 
Co zatem winien czynić Człowiek
który nie wie jak należycie
w jakiejś sytuacji się zachować…,
a… może na wszelki wypadek
zachować się przyzwoicie…
w codzienności
w kołowrocie spraw zwykłych
ale także w momentach trudnych
nieprzewidywalnych sytuacjach
kiedy musi zająć stanowisko;
powiedzieć TAK
powiedzieć NIE
ale zawsze jakość się zachować…

Odpowiedzią na te pytania jest właśnie „KARTOTEKA ZACHOWAŃ CZŁOWIEKA PRZYZWOITEGO” w odsłonie dwudziestu dwóch standardów zachowań obejmujących:

1. ALTRUIZM
2. BEZKOMPROMISOWOŚĆ
3. CIEKAWOŚĆ
4. DOBROĆ
5. GRZECZNOŚĆ
6. MIŁOSIERDZIE
7. ODDANIE
8. ODPOWIEDZIALNOŚĆ
9. PRACOWITOŚĆ
10. SKROMNOŚĆ
11. SUMIENNOŚĆ
12. SZCZEROŚĆ
13. UCZCIWOŚĆ
14. UFNOŚĆ
15. KOKON RODZINNY
16. UGODOWOŚĆ
17. WIERNOŚĆ SOBIE
18. WRAŻLIWOŚĆ
19. WYRAZISTOŚĆ
20. ŻYCZLIWOŚĆ
21. LABORATORIUM UŚMIECHU
22. IDEALIZM

Mamy zatem KARTOTEKĘ ZACHOWAŃ CZLOWIEKA PRZYZWOITEGO;
Dwadzieścia dwa standardy –
jak myśleć
jak się zachować
jak działać.
To wizja Pielgrzyma z walizką
ludzkich spraw,
nie wolną
od zmartwień i wątpliwości,
rozterek,
dylematów.
Jak bowiem Pielgrzym
ma się dopasowywać
do wskazanych norm,
jak sprostać
byciu Człowiekiem Przyzwoitym,
jak dorównać Ludwigowi Wittgensteinowi –
filozofowi, który rozwiązał wszystkie
problemy filozofii –
WCZORAJ,
a DZISIAJ szuka od nowa
odpowiedzi na pytanie:
Co to jest PRAWDA?
A co to jest FAKT?

Czy zatem twierdzenie:
„Świat jest wszystkim co jest faktem”
jest też PRAWDĄ
taką samą jak dewiza:
„na początku było słowo…”

Pielgrzym musi zatem rozstrzygnąć:
„Czy istnienie wyprzedza istotę…”
trudno bowiem szybować z Orłami
gdy na co dzień
trzeba żyć
wśród Indyków…
Pielgrzym chcąc
być Człowiekiem Przyzwoitym
musi zachowywać się
po prostu
PRZYZWOICIE!
W CODZIENNOŚCI!

Te dwa kultowe dla 2020 roku Rapiały wzmacnia „TRZECIE WSPOMNIENIE O  JÓZEFIE KOMAREWICZU (1995-2015).

To już pięć lat mija
jak mój Przyjaciel
Józef zasnął,
a wokół usnęło wszystko,
co z Nim było związane;

Jego fantazje,
pomysły
i książki.
Jego łobuzerski uśmiech,
dowcipy
i radość życia.

Jego aktywność w pracy,
kumplostwo
i niezawodność w przyjaźni.
Jego twórczość,
poetycka metafora
i uroda pięknego słowa

Jego umiejętność tworzenia
atmosfery biesiady,
wspólnego wypicia kielicha
i bycia RAZEM.
To już pięć lat mija,
jak Józef podobny ptakom
dumny śpi w swoim wiecznym gnieździe
i z zadumą spogląda na Nas
przypatrując się jak radzimy sobie
sami z sobą,
z innymi,
jak zachowujemy się w covidowej aurze,
jak żyjemy w codzienności –
przypatruje się i życzy Nam pewnie
wszystkiego co życie ma najlepszego
DZISIAJ.

Piszę nostalgicznie, by za chwilę dodać zaczepnie:

To już pięć lat minęło Józefie
jak uśpiłeś wszystko wokół siebie.
Tylko Twoja życzliwa gwiazda lśni
I morze w Tobie usnęło.
I ptaki śpią.
Świergotu ich nie słychać
Nie słychać krzyku wron,
nie słychać w mroku chichotu sowy.
Śpią sosny, klony, graby, świerki, jodły.
Zasnął lis i wilk.
Niedźwiedź zaszył się w barłogu.
Usnęło wszystko.
I tak trwa to już od pięciu lat.

A na koniec spuentować:

>To już pięć lat minęło Józefie!
>Świat martwy. Nikt się nie budzi.
>Ty śpisz sobie w nieboskłonie.
>Śpią też anioły.
>Świat nie mąci Twojej ciszy zgiełkiem.
>Pamiętam o Tobie!
Bywaj Przyjacielu!

Pozostałe Rapiały w 2020 roku poświęciłem moim Najważniejszym w Życiu Kobietom;

MAGDALENIE – Mojej ukochanej córce dla której napisałem w kolejności:

• „Magdalenie na intencję imienin a.d. 2020”
• „Magiczna moc podświadomości”

MONICE – Kobiecie na którą czekałem całe życie:

• „Refleksje na Dzień Kobiet”
• Limeryk „Monice na urodziny a.d. 2020”
• „Kiedy nie jesteś ze mną”

Do moich Kobiet wracam raz jeszcze na podsumowanie KULTOWYCH RAPIAŁÓW HEKTORA, które obejmują łącznie:

1. ARCHIPELAG NIEMIERZALNOŚCI
2. ARMAGEDON CODZIENNOŚCI
3. EFEKT MOTYLA W KRAINIE BŁOGOSTANU
4. REPUBLIKA NADZIEI
5. FILOZOFIA DROGI
6. JESTEM EKSPERTEM DNIA DZISIEJSZEGO
7. TRANSCENDENTNE OBRAZY RZECZYWISTOŚCI
8. MEDYTACJA U BRAM RZECZY
9. URWISKO
10. BUKIETY HEKTORA
11. KOBIETY MOJEGO ŻYCIA

11.1. MAGDALENA – MOJA CÓRKA

11.2. MONIKA – KOBIETA, NA KTÓRĄ CZEKAŁEM CAŁE ŻYCIE

Jak zatem zaprosić Moich Czytelników do lektury tego wyjątkowego jednak jedenastego Tomu Rapiałów – powstałego w aurze COVIDOWEJ, mającego także charakter wstępu autobiograficznego.

Na szczęście ja należę do pokolenia, które czyta książki. Z duża ulgą przyjąłem zatem ostatnio informację, że e-booki wcale nie wpłynęły na popularność tradycyjnych publikacji. Lubię trzymać w ręku książkę papierową, czuć zapach papieru, lubię okładki. Są zapowiedzią tego, co za chwilę odkryjemy w środku.

Dla mnie książka, to przede wszystkim bardzo intymny kontakt z ludzką myślą, z drugim człowiekiem. Dla mnie książka to malowanie słowem. A przecież słowa to tylko słowa: Co je ożywia i sprawia, że stają się nieśmiertelne? Człowiek, który za ich pomocą wyraża swoje myśli, emocje, idee, własną duszę. Boję się trochę rozpoczynania tej autobiograficznej wędrówki, ale chyba jest akurat dzisiaj teraz dobra do tego pora.

Czas zatem na rozpoczęcie mojego żeglowania po wyobraźni. Na zbudowanie przestrzeni, w której MOI LATARNICY, MOI SYGNALIŚCI i MOI WĘDROWCY doprowadzą mnie do OBSZARU MARZEŃ, który buduję przez całą MOJĄ 44-letnią WĘDRÓWKĘ poprzez ŻYCIE.

I tu dochodzę do ROZSTAJU DRÓG, na których odbywa się wewnętrzna dyskusja, która może być najlepszym zaproszeniem do lektury tego jedenastego Tomu Rapiałów;

SYGNALISTA mówi:

„Mądry WĘDROWIEC wie, że to, jak się czuje jest zmienne, więc może czuć się skrajnie różnie w każdym momencie życia. Mądry WĘDROWIEC doświadcza”.

LATARNIK z kolei dopowiada:

„Mądry WĘDROWIEC wie, że w życiu najczęściej się czeka. A kiedy już dojdzie do tego, na co czeka, to dalej na coś czeka. W czekaniu jest siła i spokój. W oczekiwaniu napięcie i strach”.

WĘDROWIEC zaś uzupełnia:

„Mądry WĘDROWIEC wie, że kto się szybko uczy, ten się wolno uczy, bo czasem trzeba się zatrzymać, aby zrozumieć to, co się wokół dzieje”.

I tak trwało by pewnie dalej to przekomarzanie na ROZSTAJU DRÓJ, gdyby nie pojawił się też będący w DRODZE Satipatthana Sutta, Mój Filozoficzny Guru, który powiedział:

„Mądry WĘDROWIEC wie, że każdy znajduje swojego nauczyciela, gdy jest gotów przyjąć jego mądrość. Mądry WĘDROWIEC wie, jakim nauczycielom jest wdzięczny za ich nauki. Wie także, że nie jest ważne, jak wysoko zajdziesz, ważne jest, ile osób zabierzesz ze sobą”.

Zapraszam zatem do lektury tego jedenastego Tomu Rapiałów będąc przekonanym, że aby w pełni odczuwać satysfakcję ze swojej WĘDRÓWKI, nie mówiąc już o przeżywaniu swojego ŻYCIA, trzeba mieć poczucie wpływu na to ŻYCIE i jego kolejne DOKONANIA.

HEKTOR Stanisław Lis

Tarnów, 30 stycznia 2021 r.