Oficyna wydawnicza

"Drogi, Czytelniku! (Powinnam napisać: Drogi Hektorze!)
Chciałam wykorzystać wiedzę zgromadzoną online i poznać znaczenie słowa "rapiały", dowiedzieć się co to za literacki twór i kiedy powstał, ale otrzymana informacja ubawiła mnie do łez. Otóż pojawiło się tajemnicze słowo "rzepiary"...
Roześmiałam się i ponownie, ale już ręcznie wpisałam do przeglądarki „rapiały".
Miałam szczęście. Przekierowano mnie na stronę: https://fotografiekomarewicza.blogspot.com/2010/01/stanislaw-lis-rapialy.html.
Nagle moim oczom ukazał się tekst: "Jestem ekspertem dnia dzisiejszego." Jak tajemniczo, i powiedzmy: dumnie, to zabrzmiało! Znalazłam twórcę rapiałów, a jest nim, właśnie STANISŁAW LIS."

czytaj całość w PDF [kliknij]

Wiersz o Szyborskiej

Wysechł już atrament
Puste kartki na stole
Gdy Szyborska zasnęła
A my nie płaczemy po niej...

Wiadomo przecież
Szymborska żyła skromnie
Nie lubiła rozgłosu
Z ironią łączyła poczucie humoru...

Poprzez wiersze i kolaże
I zabawnymi wycinankami
Obdarowywała wiernych
Zakompleksionych przyjaciół...

Choć uwielbiała Fast Foody
Papieros i mocną kawę
Zawsze siedziała w fotelu
Z uśmiechem na twarzy...

Twoje słowa były w moim ogrodzie
Gdy czytając myślałam o Tobie
,,Nic dwa razy się nie zdarzy
Gdy człowieczy los pozostanie na wieczny czas"...

I jestem i myślę o Tobie
Bo uczę się od ciebie pokory
I nikt tego nie zmieni
Bo jesteś mym drogowskazem...

~~ Ewa Napora

Miłość

Miłość ma różne rodzaje westchnień
Pierwsza ogarnia drżenie
Druga uczy pokory
Trzecia daje udręki
Czwarta chce wyrwać z męki
Piąta ukoi twe serce
Szósta doda nadziei
Siódma słodka jak karmel
Ósma otworzy ci wrota nadziei
Dziewiąta zagości w nagości
I na dobre w sercu zagości
I będzie afrodyzjakiem
I nie opuści Cię aż do śmierci
I będzie z Tobą
Tańczyć w rytm muzyki
Gdy zachwycać się będziemy sobą
I będzie dojrzewać w radości
Gdy będzie grać orkiestra
I szeptać będzie po cichu
Że to jest właśnie Miłość...

~~ Ewa Napora

Wiersz o życiu 

Czym jest życi
Może mi ktoś powie
Czym jest nadziej
Gdy dusza płacze...

Jestem dobrocią i sense
Cierniem z kolcami róż
Może burzą piorunem
Grzmotem wśród gwiazd...

Czym jest Miłość
Może powie mi ktoś
Gdy idę w da
Bezbrzeżną duszą...

Może w tajemnicy
Słyszę dźwięk pustki
Gdy w żyłach
Płynie złość...

A może ktoś posprząta
Moje rozsterki
I zatęskni cho
Trochę za mną...

Bo ja mam oczy maślane
Różowe okulary 
I wiem, że życie 
Jest jak wiatr,  jak burza wśród fal...

Gdzie strach
Rzeźbi smutek...
To nic, ja tunele dobroci 
Rozsiewam po habrowym horyzoncie...

~~ Ewa Napora

Na co dzień HEKTOR – Stanisław Lis nie boi się wyzwań, uważając jednak, że największym wyzwaniem dla człowieka jest jego własne ŻYCIE!!!

… Mój świat to także słońce, klimat i jakość środowiska.
To serdeczność w kontaktach z innymi ludźmi.
To kobiety decydujące o pięknie świata.
To niepokój jutra – który tworzy tożsamość kultury i rozwój człowieka...
… Jestem przekonany, że symbolem JUTRA,
czyli NOWEJ ERY JUTRONAUTÓW,
okresu cywilizacji, mądrości i wzajemnego zrozumienia
- po Erze RYB i Erze KOZIOROŻCA –
jest gwiazdozbiór WODNIKA!
To Mój ZŁOTY WIEK, w którym będę się starał na co dzień
BUDOWAĆ ZEGARY, ZAMIAST BIERNIE ODCZYTYWAĆ CZAS.
Tworzyć Wartości, zamiast je omijać.
Być sobą dla innych, zamiast manifestować odrębność samotności.
Być realną odpowiedzią na wyzwania DZISIEJSZOŚCI
i mobilną perspektywą PRZYSZŁOŚCI,
w której na pytanie „W co ja wierzę… ?”
dpowiadam…, że WIARA jest PIĘKNA!
TERAZ!
ZAWSZE!                                      

                                           HEKTOR Stanisław Lis

Tarnów, listopad 2023 r.