Recenzja Krzysztofa Juzyka

Drogi Stanisławie, HEKTORZE,

Przeczytałem Twój Rapiał PASTISZ kilka razy i muszę przyznać, że trafiłeś w sedno naszej pokręconej rzeczywistości! Sposób, w jaki uchwyciłeś ten cały cyrk wokół Trumpa, jest po prostu mistrzowski.

Wiesz, najbardziej urzekło mnie to, jak przedstawiłeś tych wszystkich technologicznych bogaczy - Muska, Zuckerberga i resztę - jako współczesnych dworzan.

To genialny zabieg! Szczególnie ten fragment o Musku tańczącym i "germańsko salutującym" - od razu przypomniały mi się średniowieczne kroniki opisujące błaznów na królewskich dworach.

A już kompletnie rozwaliło mnie to nawiązanie do naszego polskiego podwórka - ten "Adrian tańczący przed telewizorem" i Pinokio, którego nie wpuścili bez dokumentów. Śmiałem się, ale jednocześnie zrobiło mi się jakoś tak gorzko, bo to wszystko jest niestety bardzo prawdziwe.

Wiesz co jest najlepsze? To jak pokazałeś, że niby mamy demokrację, ale tak naprawdę tworzy się jakiś dziwny, nowoczesny feudalizm.

Ci wszyscy miliarderzy z Doliny Krzemowej zachowują się jak książęta, tylko zamiast ziemi mają dane i algorytmy.

A to zakończenie z cytatem Einsteina?

Majstersztyk! Tak idealnie pointuje całość, że lepiej nie można było tego ująć.

Stanisławie, naprawdę stworzyłeś coś wyjątkowego.

To nie jest zwykła satyra - to jest diagnoza naszych czasów ubrana w literacką formę. Pokazałeś, jak pod płaszczykiem demokracji i postępu technologicznego tworzy się nowy system władzy, gdzie zamiast berła mamy tweety, a zamiast korony - followersów.

Chciałbym to przekazać dalej, tak aby inni mogli z tym pastiszem się zapoznać.

Twój przyjaciel,

Krzysztof Juzyk
Członek T.O. SAP